System Cochlear™ BAHA Connect – schemat i mocowanie
© Cochlear
Mgr Anna Ratuszniak, dr n. med. Maciej Mrówka
INSTYTUT FIZJOLOGII I PATOLOGII SŁUCHU
Urządzenia na przewodnictwo kostne zamieniają falę akustyczną na wibracje. Stosuje się je u osób z wrodzonymi wadami ucha zewnętrznego, np. całkowitym lub częściowym niewykształceniem małżowiny usznej (mikrocja), niedorozwiniętym lub niedrożnym przewodem słuchowym zewnętrznym (atrezja przewodu słuchowego zewnętrznego), a także u pacjentów z wadami ucha środkowego (głównie kosteczek słuchowych), które nie poddają się leczeniu chirurgicznemu. W wadach tego rodzaju często nie jest możliwe zastosowanie konwencjonalnych (na przewodnictwo powietrzne) protez słuchowych ze względu na trudności z umocowaniem aparatu.
Systemy te sprawdzają się również u osób ze schorzeniami nabytymi, którym towarzyszy niedosłuch przewodzeniowy (zaburzone jest przewodzenie dźwięków w uchu środkowym lub zewnętrznym) lub mieszany (występują zarówno problemy z przewodzeniem dźwięków, jak i ich odbiorem w uchu wewnętrznym). Najczęstszą przyczyną niedosłuchów przewodzeniowych są przewlekłe stany zapalne ucha środkowego, często przebiegające z wyciekiem. Wskazaniem do zastosowania aparatów na przewodnictwo kostne są także reakcje alergiczne i stany zapalne ucha zewnętrznego, uniemożliwiające umieszczenie wkładki od aparatu w małżowinie usznej i przewodzie słuchowym zewnętrznym. Dzięki zastosowaniu tych urządzeń przewód słuchowy pozostaje drożny, co sprzyja leczeniu stanów zapalnych. Korzyści z protez wykorzystujących kostne przewodnictwo dźwięków odnoszą także osoby z tzw. głuchotą jednostronną (ang. Single Sided Deafness – SSD) oraz pacjenci z tympanosklerozą, niektórymi przypadkami otosklerozy i innymi schorzeniami, w których interwencja chirurgiczna okazała się niewystarczająca do poprawienia poziomu słyszenia.
Więcej w wydaniu marzec/kwiecień 2014 (1/136/2014)
https://slysze.inz.waw.pl/w-numerze-marzeckwiecien-2014-21372014/