Diagnoza niepełnosprawności dziecka to szok dla rodziców. Często czują się oni zagubieni i osamotnieni. Podczas wizyty u naszych specjalistów zadają podstawowe pytania – gdzie szukać pomocy i na jakie formy wsparcia można liczyć w ramach powszechnego ubezpieczenia oraz jakie zajęcia rehabilitacyjne są niezbędne dla ich niepełnosprawnych dzieci. Na te pytania odpowiada mgr Katarzyna Bieńkowska, psycholog z Zakładu Implantów i Percepcji Słuchowej.
Dzięki rehabilitacji można zminimalizować negatywne skutki niepełnosprawności dziecka. Im wcześniej zostanie ona zaplanowana, tym lepiej. Dlaczego? Pierwsze lata życia dziecka to okres niezwykle dynamicznych zmian rozwojowych. W tym czasie mózg jest najbardziej plastyczny. Plastyczność, inaczej zdolność układu nerwowego do adaptacji, samonaprawy, uczenia się, to jedna z najbardziej istotnych jego cech. Pod wpływem bodźców z zewnątrz w sieciach neuronalnych zachodzą zmiany (funkcjonalne i strukturalne), dzięki którym człowiek może dostosować się do aktualnych warunków i wymagań. Liczne badania pokazują, że właśnie w dzieciństwie mózg, w którym tworzą się liczne nowe połączenia nerwowe, jest najbardziej podatny na zmiany.
Aby terapia przynosiła jak najlepszy efekt, jej sposób prowadzenia powinien być indywidualnie dopasowany do możliwości dziecka i musi odbywać się regularnie. Rozmawiając z rodzicami, wskazujemy zazwyczaj dwa programy wspomagające rozwój dzieci z niepełnosprawnościami: Program Wczesnej Interwencji oraz Program Wczesnego Wspomagania Rozwoju Dzieci. Ogromną zaletą tych programów jest indywidualne podejście do pacjenta oraz kompleksowe oddziaływania prowadzone przez zespół specjalistów, którzy posiadają odpowiednie kwalifikacje do pracy z osobami z danym typem niepełnosprawności – np. w przypadku dzieci z wadą słuchu zajęcia prowadzone są przez specjalistów z zakresu surdologopedii i surdopedagogiki.
Więcej w wydaniu:
https://slysze.inz.waw.pl/i-kongres-zdrowie-polakow-slysze-nr-listopad-grudzien-6-170-2019/