Kiedy dziecko kończy dwa lata, ale nie mówi albo mówi gorzej niż rówieśnicy, nie wolno tego lekceważyć, sugerując się fałszywymi opiniami w stylu „zacznie mówić, kiedy przyjdzie jego czas”. Opóźniony rozwój mowy należy stymulować zgodnie z zaleceniem logopedy. Wysiłek się opłaca, bowiem w trzecim roku życia u dziecka następuje przeważnie przyspieszony rozwój mowy, a opóźnienie się wyrównuje, wyjaśnia logopeda dr Agnieszka Jarzyńska-Bućko.
Każdy rodzic pragnie, by jego dziecko rozwijało się w sposób harmonijny i prawidłowy. W odniesieniu do przyswajania oraz rozwoju mowy i języka ten prawidłowy rozwój wyznaczają tzw. kroki milowe: gaworzenie powinno się pojawić w szóstym miesiącu życia dziecka, pierwsze słowa – w okolicach pierwszych urodzin, dwulatek powinien wypowiadać proste zdania, trzylatek – zdania rozwinięte, a czterolatek powinien umieć opowiedzieć krótką bajkę. Często się zdarza, że około drugiego roku życia dziecka rodzice czy opiekunowie z jakiegoś powodu zaczynają niepokoić się stopniem zaawansowania mowy. Zauważają na przykład, że maluch mówi gorzej niż jego rówieśnicy, używa tylko wyrazów dźwiękonaśladowczych, sylab w funkcji wyrazów, posługuje się głównie gestem lub też jego mowa jest zrozumiała jedynie dla najbliższych. W takich przypadkach na pewno nie można sugerować się zasłyszanymi szkodliwymi opiniami w stylu „chłopcy zaczynają mówić później niż dziewczynki, nawet w wieku 5 lat”, „szybko zaczął chodzić, to później zacznie mówić”. Wszelkie wątpliwości dotyczące mowy dziecka może rozwiać jedynie logopeda, dlatego warto skorzystać z profesjonalnej porady.
Dr n. hum. Agnieszka
Jarzyńska-Bućko
dyplomowany logopeda,
certyfikowany terapeuta jąkania.
Absolwentka Uniwersytetu Wrocławskiego i Akademii Pedagogiki Specjalnej im. M. Grzegorzewskiej w Warszawie oraz Helsińskiej Szkoły Praw Człowieka przy Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka.
Więcej w wydaniu:
https://slysze.inz.waw.pl/jak-pacjent-slyszy-przez-implant/